Onderstaande tekst heb ik geschreven nadat ik, bij terugkomst uit Nepal, vier dagen lang ongeveer alleen maar voor me uit hebben zitten staren, het lichaam bewegingsloos, de mind daarentegen bezig als een razende tornado in volle opstand. In opstand tegen het bestaan en de schijnbare zinloosheid ervan. Het waren pittige dagen, maar ik ben blijven kijken… En toen ineens was er een opening, een inzicht, vielen er weer een aantal puzzelstukjes op hun plek. De woorden vlogen op ‘papier’ en voor ik het wist had ik het naar al mijn leerlingen gemaild. De reacties die ik krijg zijn hartverwamend, het delen van onze pijn en onze inzichten helpt ons om te leven en te groeien, ook al snappen we soms echt absoluut niet waarom! Graag deel ik het ook nog op deze wijze…

 

Nepal bergNa een maand zonder agenda (geen flauw idee welke dag van de week het was…) in de bergen, is het wel weer even wennen in geordend en plat Amsterdam.

Tijdens de trekking in Nepal zijn we meerdere malen in dorpjes geweest waar de tijd leek te hebben stil gestaan, buffels achter een ploeg, een waterpomp, geen auto’s en andere jaartelling, tijd is zo relatief.

Aan de andere kant liep ik rond in Boudhanath bij de Boedistische Stupa en zag ik overal monninken met de nieuwste Nikes en Iphones, ofwel op Facebook of hun gebeden reciterend van een Sutra App…

Het leven gaat alle kanten op, het is aan ons om er betekenis aan te geven, althans, dat denk ik vaak… DENK ik…

Juist het geven van die betekenis aan dingen die aan continue verandering onderhevig zijn veroorzaakt veel onnodig lijden, het grootste inzicht van de Boeddha. Op het moment dat je dit begint in te zien, dat alles wat je ziet, meemaakt, ervaart, gekleurd wordt door je interpretatie, conceptualisatie, en hier dan mee ophoudt, dan lijkt ineens alles anders.

Sinds Nepal vind ik het lastig om waar dan ook maar betekenis aan te geven.

Niks bestaat opzichzelf, alles is afhankelijk van elkaar, een ander belangrijk inzicht van de Boeddha. Alles is samengesteld en daardoor uiteindelijk leeg… De basis van iedere vorm is leegte maar niet losstaand van oorzaak en gevolg…

Dit besef sijpelt door bij mij, maar mijn mind vindt het maar niks, leegte verandert snel in Nihilisme, zinloosheid…

Een zinloos bestaan leiden, dat voelt pijnlijk. Met mijn beperkte mindset, als persoon, kan ik niet inzien wat dit bestaan werkelijk te betekenen heeft, vooralsnog niet in ieder geval. Wel weet ik, voel ik, dat leven met de overtuiging dat het zinloos is je op den duurt helemaal gek maakt.

Een wijze leraar zei eens: Als een gedachte je pijn doet dan weet je in ieder geval dat die gedachte niet waar is, de waarheid doet geen pijn. Onwaarheid veroorzaakt lijden. Dus zinloosheid is niet waar, want zinloosheid doet pijn. Voor de rest is het een kwestie van berusten in nederigheid, in het besef dat je eigenlijk helemaal niks weet.

Alle grote meesters vertellen ons dat ten grondslag van alle diversiteit, alle verschillende vormen en manifestaties er het Ene enkel en alleen bestaat en dat dit ene uiteindelijk Liefde is.

De Boeddha zegt dat het beoefenen compassie en vriendelijkheid de sleutel vormt tot het bereiken van verlichting. Dus terwijl je de illusies van onafhankelijk bestaan, vorm en inhoud doorprikt oefen je je als Boeddhist ondertussen in vriendelijkheid en compassie, zodat wanneer alles wegvalt, alle concepten en mindsets, er liefde overblijft.

Vanuit vriendelijkheid en compassie deel ik met liefde de yogalessen met jullie!

Zodat we samen losbreken uit conventies, patronen en conditioneringen, onze minds wat nederiger kunnen maken, als onze metgezel, maar niet als onze baas!

appeltaartPS: Na het versturen van de mail ben ik zeer grondig gaan genieten van een zeer tijdelijk stuk appeltaart met slagroom en dat was HEERLIJK!!!

De onderstaande tekst is geschreven door Max Ehrmann in 1927 maar nog steeds actueel. Het lezen ervan herinnert je aan een aantal zeer wezenlijke zaken en veel zijn adviezen zijn juist de dingen waar we in Kundalini Yoga mee bezig zijn: intuitie en nederigheid, een open hart, eerlijk en open communiceren, gezonde discipline, dienstbaarheid, onbevreesdheid, een kalme geest en vrede met God, hoe je ook denkt dat hij moge zijn…

Desiderata
Wees kalm temidden van de haast en het lawaai;
bedenk welk een vrede er kan heersen in stilte.
Sta op goede voet met alle mensen, maar zonder jezelf geweld aan te doen.
Zeg je waarheid rustig en duidelijk, en luister naar anderen,
zelfs als zij saai en onwetend zijn: ook zij hebben hun verhaal.

Mijd luidruchtige en agressieve mensen: zij belasten de geest.
Als je jezelf met anderen vergelijkt, zou je ijdel kunnen worden of verbitterd,
want er zullen altijd kleinere en grotere mensen zijn dan jijzelf.

Verheug je over wat je hebt bereikt, evenals over je plannen.
Houd belangstelling voor je werk, hoe nederig dat ook moge zijn:
het is een werkelijk bezit in het wisselend fortuin van de tijd.
Betracht voorzichtigheid bij al je zaken, want de wereld is vol bedrog.
Maar laat je niet verblinden voor de bestaande deugd:
veel mensen streven hoge idealen na, en overal is er heldendom in het leven.

Wees jezelf. Veins vooral geen genegenheid, maar wees evenmin cynisch over de liefde. Want bij alle dorheid en ontgoocheling is zij eeuwig als het gras.
Volg de loop der jaren met gratie, verlang niet naar een tijd die achter je ligt.
Kweek geestkracht aan om beschermd te zijn bij onverwachte tegenslag.
Maar laat je gemoed niet verontrusten met een spookbeeld.
Vele angsten worden uit vermoeidheid en eenzaamheid geboren.

Volg een gezonde discipline, maar wees daarbij zacht voor jezelf.
Je bent een kind van het heelal, niet minder dan de bomen en de sterren.
Je hebt het recht om hier te zijn.

En of je er nu iets van begrijpt of niet, het heelal ontvouwt zich toch zoals het hoort.
Heb daarom vrede met God, hoe je je Hem ook voorstelt.
En wat je werk en je aspiraties ook mogen zijn:
bewaar vrede met je ziel in de lawaaiige verwarring van het leven.

Met al zijn ijdelheid, zwoegen en vervlogen dromen is dit nog steeds een prachtige wereld.
 Wees waarachtig. Streef naar geluk.

Aanstaande donderdagochtend staat de les in het teken van overgave aan het grotere dan jezelf, het ervaren van eenheid.

Donderdag 28 juni: 9.15 – 10.45 Plantage Middenlaan 8